​بسم‌الله قاصم الجبارینَ مبیرِ الظالمین
چه چیزها که ندیدیم در عمرمان.

داغ پشت داغ، غم روی غم، حزن و اندوه است که پشت‌سر هم مینشیند روی قلبمان.

ای حجت خدا روی زمین، مهدی جان عزیزِ ما میدانید؟! میدانید که سن ما طاقت اینهمه اندوه را ندارد.حتی بیم آن را داریم درکوره‌ی شدائد دنیوی از پا دربیاییم و مأیوس شویم!

انگار ما نمیتوانیم به شنیدن خبرهای سخت عادت کنیم و اندوه‌های جمعی را به تماشا بنشینیم .چند شب را با اضطرار به صبح برسانیم بعد هم خبر شهادت تحویلمان دهند؟

اصلا نمیتوانیم درک کنیم هشتاد بمب یک تنی را ریخته‌اند روی پیکر عزیزش. بلا تشبیه تداعی‌گر روضه‌ی امام حسین علیه السلام است.

همان عصر عاشورا که اسب‌ها بر پیکرش تاختند و ما هم زینب‌هایی هستیم که باید مشتمان را بر سینه بکوبیم،دندان روی دندان بساییم و دست بر دعا برداریم:

 اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکو إِلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا وَ کثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا وَ شِدَّهَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا…
امام عزیزِ ما به امید روز ظهور و شنیدن «ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم» هوشیاریم، از پا نمی‌افتیم و مقتدرانه می‌ایستیم برای دفاع از حقوق مستضعفان. بعد از سید مقاومت ما سینه سپر کرده، استوارتر،امیدوارتر و راسخ‌تر گفتمان مقاومت را بسط داده و با هر ابزاری نابودی ابلیس شوم، یهودِ خبیث را تسریع می‌بخشیم. به امید پیروزی ان‌شاءالله
وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَکُ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ

نگارنده:سیده معصومه معنوی